در گوش دادن به بتهوون
هاینزورنر روانشناس آلمانی در کنار هوشهای مختلفی که در روانشناسی وجود دارد مثل هوش هندسی یا آی کیو یا هوش اجتماعی و هوش های دیگری که مطرح هست، نام از هوش دیگری می برد، نام این هوش، هوش فیزیونومی یا هوش طرز تلقی پدیده ها است. به نظر او کودکان وقتی به دنیا می آیند تا سن شش هفت سالگی و وارد شدن به نظام آموزشی ، از هوش سرشاری برخودارند که به آنها اجازه می دهد بدون در نظر گرفتن پیش فرضها و بدون اینکه از قبل اطلاعات خامی در اختیارشان قرار گرفته باشد پدیده های مختلف را ببینند و برداشتهای خود را داشته باشند.
مثلا یک کودک با درختی مواجه شود قبل از اینکه مثل ما با وجود اطلاعاتی که درخت داریم در مورد آن صحبت کند مثلا از ساختار درخت یا تغذیه و بقیه ی مسائل، و خصوصیات برداشت آزاد خود و تجسم آزاد خود را از آن بیان می کند مثلا موجودی ساکت و آرام که دستهایش را به سوی آسمان دراز کرده. و یا هر ایده ی دیگری. هوش فیزیونومی کودک باعث می شود پدیده ها را بدون پیش فرض و با برداشتذ خودش ببیند و ارزیابی کند نه براساس دریافتها و اطلاعات داده شده به او.
یکی از تکنیک های شاعرانه و فنون نویسندگی همین دریافت بدون پیش آگاهیها و اطلاعات دریافت شده آزاداست.
این تکنیک به انسان کمک می کند آزاد از هر نوع قید وبند آگاهیها و اطلاعات، تجسم سازی انجام دهد. نتیجه ی اینکار خلق آثار شگفت انگیزی است. می توانید امتحان کنید.
برای فعل کردن این هوش راههایی وجود دارد از جمله گوش دادن به یک موسیقی و بعد با اثر گرفتن از موسیقی نوشتن.
نتیجه خیلی جالب است من به موسیقی بتهوون گوش دادم و چند جمله نوشتم. توصیه می کنم قبل از خواندن متن من اول گوش بدهید و هرچه به ذهنتان می آید بنویسید. حتی اگر بصورت کلمه باشد.
